จากประสบการณ์สัมภาษณ์หลากหลายตำแหน่ง ตั้งแต่ทีมบริหารยันแม่บ้าน ทั้งกับคนไทยและแคนดิเดตต่างชาติ ที่ไม่เคยเจอตัวจริงมาก่อน สัมภาษณ์ออนไลน์แล้วตัดสินใจรับเลย (สัมภาษณ์จากต่างประเทศแล้วนำเข้ามาทำงานในไทยเอง โดยเราทำ work permit และ non-b ให้)
สิ่งที่ได้เรียนรู้คือเซนส์เราไม่ได้แม่นขนาดนั้น สิ่งนี้มันกระชากความเชื่อในหัวเราเลย ว่าที่คิดว่าตัวเองเซนส์ดี เลือกคนเก่ง ความจริงแล้วไม่ใช่เลยสักนิดเดียว เราทำงานในบทบาทที่ต้องตัดสิน มีเกณฑ์ชี้วัด ได้ไม่ได้ ผ่านไม่ผ่าน แต่ใจนึงเราก็ไม่อยากตัดสินเลย และอยากเข้าใจเค้าว่าทุกอย่างมันมีเหตุผล มีเหตุปัจจัยที่ทำให้เป็นแบบนั้น
บางคนตอนสัมออนไลน์พรีเซนต์ตัวเองเก่งมาก พูดได้ดี เล่าได้เป็นเหตุเป็นผล เราเห็นแววความมั่นใจ เห็นพลังในน้ำเสียง แล้วเราก็เชื่อคนง่ายด้วยไง ใจนี่เอาละ แต่พอนัดมาสัมภาษณ์ตัวจริงแล้วทดสอบไปพร้อมกัน กลับละเลยหลายๆรายละเอียดที่สำคัญไปมากเลย เช่น ตำแหน่งผู้จัดการ operation อันนี้เล่าได้นะ (เราไม่ได้เอ่ยชื่อใครและสถานที่ไหน) เราให้เข้ามาในร้านและให้จินตนาการว่า ตอนนี้ แคนดิเดตท่านนี้เป็นผู้จัดการร้านจริงๆ ณ ที่นี่ เวลานี้ ตอนนี้เลย ให้เค้าเดินนำ เดินดูร้าน เราเดินตาม และให้ช่วยบอกเราว่าตามสภาพที่เห็น จะต้องทำอะไรบ้าง (สภาพในวันนั้นคือ โต๊ะมีเศษขยะ ขอบหน้าต่างมีฝุ่น พื้นเลอะ ต้นไม้มีใบเหี่ยว ต้นไม้ตาย แจกันน้ำแห้ง ดอกไม้เหี่ยว มีหลอดไฟเสีย คร่าวๆประมาณนี้) เชื่อมั้ย เค้าไม่พูดอะไรเลย เค้าบอกโอเคแล้ว เราเลย guide และถามชี้นำ ว่าโต๊ะเก้าอี้ควรจะเป็นอย่างไร ต้องจัดไหม พนักพิงเก้าอี้ควรหันไปทางเดียวกันไหม จนถึงจุดที่เราไม่เห็นการคิดได้เอง ถึงแม้จะถามนำช่วยแล้วก็ตาม เราตัดสินใจได้ว่า เค้าน่าจะมีประสบการณ์ไม่มากพอ ไม่ถึง bare minimum ที่เราต้องการ
คิดว่าถ้าแคนดิเดตท่านนี้เป็นต่างชาติที่เรารับตั้งแต่ออนไลน์จะเสียหายแค่ไหน มันคือการลงทุนทางเวลา พลัง และความไว้วางใจ แล้วมันเกิดขึ้นจริงๆ นำเข้าต่างชาติเข้ามาแล้วอยู่ได้อาทิตย์เดียวเค้าพบว่าที่นี้ไม่ใช่สำหรับเค้า ทางฝั่งเราก็เสีย self ไปพักนึงเลย เราได้เรียนรู้ว่า ถ้าไม่ได้ลงมือทำงานด้วยกันจริงๆ เราน่าจะไม่รู้จักตัวตนเค้าเลย เพราะสิ่งที่เค้าบอกว่าเค้าเป็นและสิ่งที่เป็นเค้าจริงๆ อาจจะคนละเรื่องกัน หลังจากนั้นเวลารับส่วน operation จะจ้าง part time รายวันไปก่อน ถ้าทรงได้ค่อยจ้างยาว แต่กับทีมบริหาร ก็จะต้องปรับปรุงตัวเอง และพัฒนาทักษะการสัมภาษณ์ สัมภาษณ์ให้คมขึ้น หรอ หรือยังไงดี ^^
คุณเคยรู้สึกศรัทธาใครมากๆมั้ย แบบว่าเห็นว่าเค้าเก่ง ฉลาด เป็น idol หรือจะเป็นพนักงานที่เราชอบก็ตาม แบบว่าคนนี้ทำงานเก่ง ทุ่มเท ไว้วางใจได้ หรือจะเป็นเพื่อนรัก ที่สนิทกันมากๆ เราบอกได้เลยว่าคุณจะรู้จักพวกเค้าในแง่มุมที่ไม่เคยเห็นในสถานการณ์บีบคั้น เวลาที่ต้องรับมือกับแรงกดดัน เราจะได้เห็น true colors ของเค้า ว่าเค้า value อะไร ไม่ได้บอกว่าอะไรดีหรือไม่ดี เราหมายถึงว่าเราเห็นความจริง ว่าเราต่างกันในแง่ของสิ่งที่เราให้คุณค่า เพราะ value ต่างกันที่ไม่เคยรู้กันมาก่อนเนี่ยแหละ ทำให้รู้สึกอกหัก ความผิดหวังแบบนี้เจ็บ เพราะมันไม่ใช่เรื่อง skill มันคือเรื่องของ “ใจ”แบบว่าทำไมเค้าตัดสินใจอย่างนี้ มันไม่สอดคล้องกับสิ่งที่เราให้คุณค่าในชีวิตหรือในการทำงาน มันมีผลมากขนาดที่ทำให้เลิกหวัง เลิกศรัทธา และไม่ไปต่อ ซึ่งเรามองว่าโอเคสำหรับเรา มันชัดเจนดี
เรา ณ วันนี้ มองว่าในระยะยาว values alignment สำคัญกว่าความเก่ง ย้ำว่าหมายถึงระยะยาวนะ เราเชื่อว่าความเก่งมันสอนได้ ส่วนการให้คุณค่าแต่ละคนต่างกัน เช่นคนนึงยึดความถูกต้อง โปร่งใส อีกคนยึดความสะดวก ที่อาจจะไม่ถูกต้องมากก็ไม่เป็นไร เพราะตัวเองขอความสะดวกแบบนี้ มันก็จะท้าทายในระยะยาว แบบว่าบั่นทอนใจกัน
อีกตัวอย่างนึงคือคนนึงชอบผลลัพธ์ โดยไม่สนจะใช้วิธีการไหนกับทีม จะพูดจาอย่างไรกับทีม ส่วนอีกคนพูดกับทีมแบบนุ่มนวล เพราะให้คุณค่าเรื่องความสัมพันธ์ ซึ่งอาจจะได้หรือไม่ได้ผลลัพธ์ที่ต้องการ แต่สำหรับเค้า ความสัมพันธ์มาก่อน ประมาณนี้
สรุปคือเวลาคัดเลือกคน ต้องดู values ด้วย ไม่ใช่แค่ skills
Find Your Flow in Business & Life 